Labrador retriever
Aan het einde van de 18e eeuw kwamen in Newfoundland twee soorten zwarte honden voor: een grote, die "Newfoundlander" werd genoemd, en een kleinere, die "Labrador" of "St. John's-hond" werd genoemd. Een Engelse jager nam aan het einde van de 18e eeuw vanuit St.John, Newfoundland, zo'n kleine zwarte hond mee naar Engeland. In de daaropvolgende jaren werden regelmatig honden vanuit Newfoundland naar Engeland meegenomen, waar het ras in 1903 erkend werd. Het Portugese woord "lavrador" betekent in het Engels "labourer", dus arbeider, wat erop zou kunnen wijzen dat deze kleine, zwarte hond oorspronkelijk uit Zuid-Europa afkomstig zou zijn.
Ras
Sterk gebouwde, korte hond met een brede schedel, een brede borst en ribben, en een brede achterhand. De kenmerkende 'otterstaart' is middelmatig lang, zeer dik bij de aanzet en geleidelijk toelopend in een punt. Rondom bekleed met een korte dikke vacht, waardoor de staart de bijzondere ronde vorm krijgt.De vacht is kort, dicht en zonder golf, vrij hard aanvoelend, met een weerbestendige ondervacht. Kleuren: zwart, geel of lever/chocoladekleurig.
De schofthoogte van de Labrador Retriever ligt tussen de 55 - 60 cm. Het gewicht varieert van 30 - 35 kilo.
Zie ook tab 'Rasstandaard' voor de volledige omschrijving.
Karakter
Intelligent, aanhankelijk en "the will to please" is ruim aanwezig. Vriendelijk, zonder een spoor van agressiviteit of angst. Is graag bij de mensen en is een prettige huisgenoot. Wanneer hij veel beweging krijgt in de vrije natuur, is het een rustige huishond. Het ras is gemakkelijk te trainen en staat bekend als gehoorzaam, wanneer ze goed zijn opgevoed. Bedenk echter wel dat ook de Labrador niet gehoorzaam geboren wordt en dat zij vooral in hun jonge jaren bijzonder actief zijn en veel beweging nodig hebben. Ook kunnen ze behoorlijk onstuimig en ook eigenwijs zijn. De Labrador komt goed tot zijn recht bij een rustige maar sportieve eigenaar die genoeg tijd heeft om zijn hond voldoende beweging en uitdaging te geven.
Beweging en activiteitein
De Labrador is een energieke hond en moet dan ook voldoende worden uitgelaten. Krijgt hij te weinig beweging dan zal hij overgewicht krijgen. Labradors houden meestal erg van water, zwemmen is voor hen een goede lichaamsbeweging die bovendien de spieren versterkt. Ook lopen naast de fiets is een mogelijkheid om spieren op te bouwen die gewrichtsklachten kunnen helpen voorkomen. Bouw dit wel langzaam op en begin niet voor de hond uitgegroeid is, rond de leeftijd van een jaar.De Labrador is vooral geschikt voor gehoorzaamheidstraining, apporteer- en speurwerk of complete jachttraining.
Socialisatie en opvoeding
De Labrador is van nature enthousiast. Bij de socialisatie is het daarom soms nodig uw pup te leren om mensen en andere honden wat meer te negeren, in plaats van dat u hem moet leren dat deze leuk zijn. Ondanks dat moet ook een labradorpup kennis maken met allerlei mensen, dieren en siuaties om hier later in het leven goed mee om te kunnen gaan.
Bij de opvoeding is het belangrijk dat de hond leert om niet te onstuimig te zijn. Leer hem dat hij niet tegen mensen op mag springen, maar dat hij beter netjes kan gaan zitten als hij aandacht wil. Ook het meelopen zonder aan de lijn te trekken is iets wat u hem moet aanleren voor hij zijn volwassen afmetingen bereikt heeft. Labradors houden erg van eten, pas op dat uw Labrador niet alles van straat eet wat hij tegenkomt.
Er wordt vaak gezegd dat Labradors gemakkelijke, gehoorzame honden zijn. Dat kunnen ze inderdaad worden, maar dat gaat niet vanzelf; u zult de eerste anderhalf á twee jaar van zijn leven wel voldoende tijd in de opvoeding moeten stoppen om zijn energie in goede banen te leiden. Ze hebben een rustige, vriendelijke maar duidelijke training nodig.
Gezondheid
De rasverenigingen waar wij lid van zijn, zijn bezig met de gezondheid van de Labrador retriever.
Dit is een onderdeel van het verenigingsfokreglement van elke rasvereniging.
Per 1 juli 2025 geldt er in Vlaanderen een nieuw fokkerijbesluit opgesteld door de Vlaamse Fokkerijcomissie. Per ras zijn er "rasfiches" opgesteld waaraan erkende fokkers moeten voldoen voor het verkrijgen van een stamboom. De stamboom is zo niet alleen een bewijs van herkomst maar vooral ook een kwaliteitslabel. Hierin stellen zij de volgende onderzoeken verplicht voor de ouderdieren bij de Labrador: Heupdysplasie, elleboogdysplasie, ECVO-oogonderzoek, auscultatie test (aangeboren hartaandoeningen)en DNA-onderzoek naar verschillende erfelijke afwijkingen.
